Wat is immaterieel cultureel erfgoed?

De inhoud van ‘ cultureel erfgoed’ is de laatste decennia voor een deel veranderd door de instrumenten die UNESCO heeft ontwikkeld. Cultureel erfgoed beperkt zich niet langer tot monumenten of collecties van objecten. Het omvat ook de tradities of de levende uitingen die we van onze voorouders hebben geërfd en die we overbrengen op ons nageslacht . Zoals de orale traditie, toneelkunst, sociale gebruiken, rituelen, feestelijke evenementen, kennis en praktijken die te maken hebben met de natuur en het universum, en de kennis en technieken voor het maken van traditionele ambachtswerken.

Alhoewel het fragiel is, is het cultureel erfgoed een belangrijke factor om de culturele diversiteit te behouden in de huidige wereld van toenemende digitalisering. De kennis van het immaterieel cultureel erfgoed van verschillende samenlevingen bevordert de dialoog tussen culturen en het respect voor elkaars manier van leven. Het belang van het immaterieel cultureel erfgoed is niet de culturele uiting op zich, maar de rijkdom aan kennis en technieken die van generaties op generaties wordt overgebracht. De sociale en economische waarde van deze kennisoverdracht is belangrijk voor zowel de groepen die in de minderheid zijn als de groepen die in de staat de meerderheid vormen. En het is net zo belangrijk voor ontwikkelingslanden als voor ontwikkelde landen.

Het Immaterieel Cultureel Erfgoed is:

Traditioneel, eigentijds en levend: het immaterieel cultureel erfgoed omvat niet alleen tradities di geërfd zijn van het verleden, maar ook de eigentijdse gebruiken waaraan verschillende culturele groepen meedoen.

Verbindend: we kunnen de uitingen van het immaterieel cultureel erfgoed met elkaar delen, als deze op elkaar lijken. Of ze nu van een wijk in de buurt zijn, van een stad aan de andere kant van de wereld, of dat ze door emigranten zijn meegenomen. Ze vormen allemaal deel van het immaterieel cultureel erfgoed: ze zijn van generatie op generatie overgebracht, ze zijn met de tijd geëvolueerd en dragen bij om ons een gevoel van identiteit en continuïteit te geven, waarbij ze via het heden een verbinding tussen het verleden en de toekomst leggen. Bij het immaterieel cultureel erfgoed gaat het er niet om om de vraag te beantwoorden of bepaalde gebruiken specifiek zijn voor een cultuur. Het draagt bij aan sociale cohesie (verbondenheid) en bevordert een gevoel van identiteit en verantwoordelijkheid die mensen helpt om zich deel te voelen van een of meerdere groepen en van de samenleving in het algemeen.

Representatief: het immaterieel cultureel erfgoed is niet simpelweg een cultureel goed, louter vanwege haar exclusiviteit of uitzonderlijke waarde. Het bloeit in de samenleving en is afhankelijk van de mensen die met hun kennis van tradities, technieken en gewoonten dit overbrengen voor de rest van de samenleving, of voor andere samenlevingen.

Geworteld in de samenleving: een uiting of gebruik kan als immaterieel cultureel erfgoed worden beschouwd als gemeenschappen, groepen of individuen die deze scheppen, behouden en overbrengen dit als zodanig erkennen. Zonder deze erkenning, kan niemand voor hen bepalen of een uiting of gebruik hun erfgoed is.